നെറുകകാണാത്ത നഗരത്തില്‍ ഒരു മരമുണ്ട് .
അതിനു പുറത്തു പച്ചപ്പുള്ള ചൂട് ചൂട് ശ്വസിച്ചു കുളിര്‍മ ഉച്ച്വസിക്കുന്ന എലകലുണ്ട് .സ്വപ്നം കാണുന്ന പൂമ്പാറ്റയു ടെ ചിറകില്‍ കത്തെഴുതുന്നതില്‍ വ്യാപൃത മായിരിക്കുന്ന പൂക്കള്‍ അതിനെ മൂടിയിരിക്കുന്നു
ഉയര്‍ന്ന നട്ടെല്ലും കരുത്തുമുള്ള മേലോട്ടുമാത്രം നോക്കി അഹങ്കരിക്കുന്ന അതിന്റെ തടി തവിട്ടര്‍ന്നതാണ് .
പുറത്തെ ഉഷ്നതിനു മുഖം കൊടുക്കാതെ നിശ്ശ ബ്ദമായി നിസ്സംഗമായി ഊര്ജ്ജമെതിക്കുന്ന നിഗൂടതയാര്‍ന്ന വേരുകള്‍ അതിനു സ്വന്തമാണ് ...
സംരക്ഷിത മേഖലയില്‍ ഒതുങ്ങി പോയ അത് പിറുപിറുക്കുന്നു .............
നമ്മുടെ വിരഹം വിദൂരമാകട്ടെ '..
ആര്യ..
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂമോളുടെ വായനയുടെ പരപ്പ് വരികളില്‍ തെളിഞ്ഞു കാണുന്നുണ്ട്.
ഇനിയും വായിക്കുക, ആഴത്തില്‍ വായിക്കുക, വായിക്കാതെ എഴുതുന്നവരില്‍ നിന്നും വേറിട്ട്‌ നില്‍ക്കുക.
അഭിനന്ദനങ്ങള്‍
മനു