പൂമ്പാറ്റ കുഞ്ഞിന്റെ ചിറകു വിടരും മട്ടില്
ഏടുകള് വിടര്ന്നു.
അക്ഷരത്തിന്റെ കണ്ണ്
നിലാവിന്റെ ചീള് ,ആമ്പല് പൂക്കളില്
കൊളുത്തിയവജ്രക്കല്ലുകളെ പ്പോലെ
ശോഭിച്ചു.
എത്രകാലമായി ഇങ്ങനെ
ശ്വാസം മുട്ടി മരവിച്
സ്ലെറ്റിന്റെ മാറില് കൌസ്തുഭമായി
പറ്റി ചെര്ന്നിരിക്കുന്നതിന്റെ
എഴുത്തിന്റെ മര്മരംകേട്ട്
ദിവാസ്വപ്നം കാണുനതിന്റെ
ഒരുപാട് കിനാവും
പലപ്പോഴും പൊള്ളലും അവശേഷിപ്പിച്ചു
മറഞ്ഞു കളയുന്നതിന്റെഎല്ലാം സുഖം
വല്ലപ്പോഴും ചിതലാണ് മന്ത്രിക്കാരുള്ളത്
പുറം ലോകം കാണാത്ത അമൂല്യമായ
ഭ്രൂണങ്ങളെകത്രിച്ചു കളയുന്ന ചിതല്
എങ്കിലും അവന് ചിലപ്പോള്
നല്ലവനാകും
************************************************************************************* .
പെട്ടെന്നാണ് കണ്ണിന്റെ മന്ത്രജാലം
ആരംഭിച്ചത്
താന് ഒരു വെള്ളക്കുതിരപ്പുരത്
പറക്കുകയാണെന്ന് തോന്നി അക്ഷരത്തിനു
സെരിബ്രവും സെരിബല്ലവും
കണ്നിറച്ചുകാണുന്നതിനിടെ
അത് വിരലിന് തുമ്പ ത്തെക്കുംപിന്നീട്
പേനയുടെ വയറ്റിലൂടെ കടലാസിലെക്കുമെത്തി.
അക്ഷരത്തിന്റെ മനസ്സില് നട്ടുച്ചയിലെ
ആകാശം പീലി വിരിച്ചു.
പെട്ടെന്ന്
':this country language is strictly prohibited'"
"no malayalam no ugliness:
കടലാസില് അസ്തമയത്തിന്റെ
രക്ത പ്രളയം .
അകലെ പത്രവാര്ത്തകളുടെ
കാബറെ നൃത്തം .
ആര്യ കൃഷ്ണ , രചനകള് നന്നായിട്ടുണ്ട്..അവിശ്വസനീയമായ ഒരു പ്രായം ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട് മോളുടെ കവിതയില്...ചില കുട്ടികള് ഇങ്ങനെയാണ്...നേരത്തെ അവര് തെരുവിലിറങ്ങും...വെയിലെത്തും മുന്പേതന്നെ..ആശംസകള്
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ